Alle neuzen dezelfde kant op

Zorgorganisatie Amarant vroeg om een kernteam dat zorg kon dragen voor cliënt Mandy*. Niks nieuws voor ons, maar wél bijzonder is het dat Careflexer Anne Spies, als extern teamlid, de persoonlijke begeleider van de cliënt werd. In dit verhaal lees je waarom hiervoor gekozen is en hoe het team van Careflex en Amarant samen voor een succes hebben gezorgd.

Update dagprogramma

Het project liep al enige maanden voordat Anne Spies onderdeel werd van het kernteam. Ze vertelt: “We draaiden als Careflex-team de volledige zorg voor Mandy, een cliënt met een verstandelijke beperking die regelmatig escaleerde als er van haar dagprogramma afgeweken werd. De persoonlijk begeleider van de cliënt stond niet op de werkvloer, maar we hadden wel contact. Ik merkte op dat er verbeterpunten waren, bijvoorbeeld een update voor de afspraken die op papier stonden. Dan zou het nog duidelijker worden hoe je het dagprogramma op exact dezelfde manier uitvoert. Dat leek me goed voor de voorspelbaarheid en structuur die de cliënt nodig heeft. Samen met Amarant besloten we dit aan te pakken zodat er meer duidelijkheid zou ontstaan.”

Een dagprogramma waarbij iemand naar een activiteit wijst.

Behoefte aan duidelijkheid

“Ik merkte aan mezelf dat ik behoefte had aan duidelijkheid over het dagprogramma, afspraken en scenario’s. Voor mezelf, het team en de cliënt. In samenspraak met mijn zorgmanager Anouk nam ik contact op met de persoonlijk begeleider en gedragsdeskundige om vragen te stellen en te onderzoeken hoe alles in elkaar stak.”

Zorgmanager Anouk is in gesprek met Amarant.

Een Careflexer als persoonlijke begeleider

Anouk nam contact op met Amarant om de gang van zaken te bespreken. Samen werd er besloten dat één van de teamleden de persoonlijk begeleider van Mandy zou worden. Anouk licht toe: “In de gesprekken stond centraal wat Mandy nodig had. Het is mooi dat we vanuit onze expertise daarover mogen meedenken. Uit de gesprekken bleek dat het goed zou zijn als een Careflexer de persoonlijk begeleider werd. Hierin mochten teamleden hun interesse aangeven.”

“In overleg met Amarant is er toen voor Anne Spies gekozen. Zij was al een kartrekker in het zoeken naar structuur en duidelijkheid. Ze voelde zich verantwoordelijk en vond het leuk om hier achteraan te gaan en het goed te regelen. Anne zet graag een stap extra en staat open om te leren en reflecteren. Daarnaast vond ik het belangrijk dat de persoonlijk begeleider goed in verbinding staat met collega’s. Dat heeft Anne van nature. Na een baaldag belt ze collega’s om in te checken en te vragen of ze iets nodig hebben.”

“Ik vond het wel spannend. Het voelt toch een beetje alsof de ogen op jou gericht zijn en dat je jezelf moet bewijzen. Gelukkig kunnen we daar in het team open over praten, waardoor dit gevoel snel verdween.”

- Anne Spies over haar start als persoonlijk begeleider

Anne Spies lacht tijdens een teamvergadering met het kernteam

Continuïteit van zorg bewaken

Bij dit project moest het kernteam met elkaar het rooster volmaken. Er kon geen Careflexer van buiten het team gevraagd worden. Anouk licht toe waarom: “Dat is niet te doen, omdat er veel afspraken zijn en de cliënt ervan ontdaan raakt. Als er een nieuw persoon is voor slechts één dienst kan het zijn dat het kernteam daarna wekenlang onrust merkt. Het team zette zich altijd in om de continuïteit te bewaren. Dat was niet altijd makkelijk, maar toch kregen ze het elke keer weer voor elkaar.”

Een nieuwe werkwijze

Anne: “In het begin was ik vooral veel aan het overleggen met mijn collega’s en de gedragsdeskundige van Amarant. Vanuit daar verduidelijkte ik het dagprogramma en werkte ik scenario’s uit. Hierin nam ik mijn collega’s mee. Hierdoor hanteerden alle collega’s bijvoorbeeld dezelfde volgorde als Mandy ging zwemmen of eten. Dat brengt rust, wat Mandy nodig heeft.”

“Ze zal altijd gedrag laten zien en reageren op wisselingen in het team, maar je merkt wel dat de nieuwe afspraken rust brengen. Voor het team is het ook veel fijner om duidelijkheid te hebben. Ik ben super trots op de inzet en de groei van het team. Hoe pittig ook, we zochten elkaar op en luchtten ons hart bij elkaar. Zo konden we samen altijd de cliënt op één zetten.”